Zaman Göçmen

https://www.youtube.com/watch?v=Ngt4L3NMt7k 

  Sessizce hıçkırıklarda boğuldum. Her yutkunuşumda bir anı canlandı yanaklarıma damladı seni özlediğim günler. Aynı gökyüzüne bakamasak bile ben yukarı baktığımda seni görüyordum epeycedir. Sokakların benimsediği sesin, lambalardan yansıyan gölgen vardı. Sokak başlarında bekleyen korkuluklara sordum. Ceplerinde bizden hatıralar, ruhumu satsam geri alamayacağım gülüşün… Özlemimi takas etsem melekler gösterir miydi seni bana? Belki de onlardan birisin, tek başıma yürüdüğümü sandım sen yolumu aydınlattın. Belki de fısıldadın kalbime ben kapalı sokaklarda kaybolmadım. Avuçlarıma damlayan sen güneşin parlamasına aldanıp gelirmiş bulutlardan. Sana yazılmış sözler sustur mu geceden kalma haykırışlarımı? Sen ki kanat çırpmayı öğrenip yuvadan ayrılan kardeş, ben ki kanadı kırıklarla dolu olduğu için elinde zeytin dalıyla ölümü bekleyen biri. Adında gülsün baharlar. Çiçeklerin sazında beklerken bir akşamüzeri seni her kapıyı çaldığımda arkamdan su döken birileri vardı. Bir gün seni görebilmek adına zillere adımı yazdım. Hayat dedi. Bazen yolun sonunu bir yerde yapraklar görmediğimde anlarmışım. Kuru bir ağaçtır o. Ne sonbahara bırakacak yaprakları kalmıştır ne de bahara çiçek açacak yağmuru vardır. Ben köklerinde uyur senden kalan gülüşünle besler, anılarını filizlerim. Uyusun nefesin. Sen tuttuğun ellerde açtığın güneş kadar buradasın. Dalgalar çarpsa rüyalarıma ektiğin papatyaları toplar toprağında biriktiririm. Göz yaşım özlemindendir. Demler demler içerim dostum.