Fakir Bir Adamın Hırsızlığı

İşte Böyle Hissettiriyor

Duygusal olarak bittim,

Fiziksel olarak çöktüm.

Sahi aşk fiziksellik miydi? Yoksa elini tutmak sandığından daha mı zordu? Yanında durduğunda özgürleştiğin insan şimdi hangi cennette? Hangi yalanın içinde terkedildi?

İşte bu böyle hissettiriyor

Bir şarkı çalsın

Sen bir yalancısın

Zaman artık ilaç değil

Sen bir yalancısın

Bir gün herkesi aynı anda terk edeceksin

Sen bir yalancısın

Lütfen gözlerime bakmayı kes

Sen bir yalancısın

Herhangi bir gün onu kalkıp görmeye gidebilirim

Sen bir yalancısın

Beni özlemeyi 

Beni sevmeyi

Beni aramayı

                     kestiği zaman.

Fiziksel intiharlar bittiğinde, ruhsallığın acı çöküşü artık sözlerle ifade edilemeyecek kadar acı ve gereksiz olacak, üflenilen dumanar boğazını yakacak. İşte zaman bıraktığın ruhsal yara senin fizikselliğini bastıracak. Acı çöküş yerini ihtimallere bırakacak.

Sahi sevgilim senin için bir önemim var mıydı?

Yoksa basit bilinmelerle kuyuya taş atmaya devam mı ettin?

Peki ben kimim?

Sevgisini yalanla taçlandıran bir kız?

Umutsuz?

Bu hayat hataların affedilemeyeceği gereksiz yalanlarla dolu. Bu benim sorunum değil. Yaşam ve senin arandaki seçimimi çoktan yaptım.

Mutlu değilim 

Olmak zorundayım

Bu bir hayat şansı

Seçimi olmayan bir umutsuzluk

Gölgesi karanlık olan bir seçim

Hatası olan bir dansçı

Notalarını kaybeden bir piyanist

Kalemini yitirmiş bir yazar

Ruhum soğuk bir yerde donup kalacak 

Uyandır beni!

Uyanamıyorum.

Şimdi bende neyin eksik olduğunu biliyorum

Bir yalanı yaşıyormuşum.

Sadece sen...