Yok
Bugün kendim için bir son senin için bir başlangıç bırakıyorum buraya.
Belki yüzlerce belki binlerce kez kendime buraya senin için yazmayacağıma dair verdiğim sözleri yine bu satırlara ihanet ederek tekrarlıyorum. Bu aşka veda etmedim, edemedim, etmemde. ilk göz ağrım ilk aşkım beni satırlarında olgunlaştıran o karın ağrısı duygularım, her gün defalarca ölüp defalarca uyandırıldığım gözlerin, biraz sen biraz ben en çok biz sevgilim..
Bilmem hatırlamak yaşamaksa eğer ben her gün yaşıyorum. Sana anlatsam umurunda olmazdı zaten.
Aynı gökyüzünde iki güneş doğamazdı bizimkisinde. Öyle imkansız öyle sevimsizdi. Lakin benim gözlerimde değil. Sen baktığında benim dünyam parçalanır tekrar çiçek açardı. Bir bahardı yeşilin her tonu gözlerindi.
Şimdi bir aydınlıktasın, başka bir pencereden başka bir gökyüzünü izliyorsun. Tekrar doğdun. O meşhur yaşın verdiği heyecanla büyüyorsun. Artık küçük hesapları çok büyük kavgalar aldı. Yalanlar çoğaldı. Belki aşık oldun. Olsun. Tekrar dünyaya gelsem yine bu dikenli yoldan geçerim yine de severdim seni icabında.
Çok mektup yolladım yanlış adreslere. Çok yol denedim ucu yine sana çıktı. Bir gül kuruttum seni düşündükçe yeşerdi. Tenha bir sokakta küçük bir aydınlıktın sana koştum. Bazen çok sevdim. Çok ağladım. Uykumu kaçıran kabuslara uyandım sen yoksun diye.
Geriye dönemem, gözyaşlarımı kurutamam, acımı kalbimden silemem, unuturum ama dokundukça hatırlatan bir iz kalır.
Bir şarkı çalsın kalbinde; eksik bir şeyler var sende, benden kalan gözlerin, sık sık daldığında aklına geleyim. İçemediğim sigaramda kokunu içime çekeyim nefesim huzurla dolsun.
Bu sevda aşkın temellerini yıkacak kadar güçlü tekrar toparlanamayacak kadar yorgun bitti.
Fedakarlıklarımı gökyüzündeki yıldızlara say.
Çünkü benim sonbaharım artık yeşillenmiyor ve gönlümdeki buzu ne senin güneşin eritir ne de ben o kadar sıcağımdır.
Her aşk karşılıklı değildir,
Her aşk mutluluk değildir,
Çok acıtır ama çokta sevdirir.
Sen öyle kal.
Umutlarımdaki hayal kırıklığı,
Haykırışlarıma yankı,
Yorgun başıma bir omuz,
Nefesimde gökyüzü ol.
Çünkü bu yol artık bana çıkmaz sokaklar sunuyor ve benim yürümek için ne bir hevesim ne de gücüm kaldı.
Elveda. Elveda.
Belki yüzlerce belki binlerce kez kendime buraya senin için yazmayacağıma dair verdiğim sözleri yine bu satırlara ihanet ederek tekrarlıyorum. Bu aşka veda etmedim, edemedim, etmemde. ilk göz ağrım ilk aşkım beni satırlarında olgunlaştıran o karın ağrısı duygularım, her gün defalarca ölüp defalarca uyandırıldığım gözlerin, biraz sen biraz ben en çok biz sevgilim..
Bilmem hatırlamak yaşamaksa eğer ben her gün yaşıyorum. Sana anlatsam umurunda olmazdı zaten.
Aynı gökyüzünde iki güneş doğamazdı bizimkisinde. Öyle imkansız öyle sevimsizdi. Lakin benim gözlerimde değil. Sen baktığında benim dünyam parçalanır tekrar çiçek açardı. Bir bahardı yeşilin her tonu gözlerindi.
Şimdi bir aydınlıktasın, başka bir pencereden başka bir gökyüzünü izliyorsun. Tekrar doğdun. O meşhur yaşın verdiği heyecanla büyüyorsun. Artık küçük hesapları çok büyük kavgalar aldı. Yalanlar çoğaldı. Belki aşık oldun. Olsun. Tekrar dünyaya gelsem yine bu dikenli yoldan geçerim yine de severdim seni icabında.
Çok mektup yolladım yanlış adreslere. Çok yol denedim ucu yine sana çıktı. Bir gül kuruttum seni düşündükçe yeşerdi. Tenha bir sokakta küçük bir aydınlıktın sana koştum. Bazen çok sevdim. Çok ağladım. Uykumu kaçıran kabuslara uyandım sen yoksun diye.
Geriye dönemem, gözyaşlarımı kurutamam, acımı kalbimden silemem, unuturum ama dokundukça hatırlatan bir iz kalır.
Bir şarkı çalsın kalbinde; eksik bir şeyler var sende, benden kalan gözlerin, sık sık daldığında aklına geleyim. İçemediğim sigaramda kokunu içime çekeyim nefesim huzurla dolsun.
Bu sevda aşkın temellerini yıkacak kadar güçlü tekrar toparlanamayacak kadar yorgun bitti.
Fedakarlıklarımı gökyüzündeki yıldızlara say.
Çünkü benim sonbaharım artık yeşillenmiyor ve gönlümdeki buzu ne senin güneşin eritir ne de ben o kadar sıcağımdır.
Her aşk karşılıklı değildir,
Her aşk mutluluk değildir,
Çok acıtır ama çokta sevdirir.
Sen öyle kal.
Umutlarımdaki hayal kırıklığı,
Haykırışlarıma yankı,
Yorgun başıma bir omuz,
Nefesimde gökyüzü ol.
Çünkü bu yol artık bana çıkmaz sokaklar sunuyor ve benim yürümek için ne bir hevesim ne de gücüm kaldı.
Elveda. Elveda.
Yorumlar
Yorum Gönder