Eksik

Umudumu ayda aradım ben,gece uyurken uzaklardan gelen bir ışık kalbimi aydınlatsın diye. 
Mesafelere rağmen bekledim gitmedim, sahte bir aydınlıktı tüm gün güneşin gitmesini beklemek.
Gün batımını sevdim çünkü aydınlığa az kalmıştır dağların arasından son selamını verip gider güneş.
O kadar uzak hayaller kurdum, yıllar geçti yerin dibine girdim, günler birbirini kovaladı ben kaçtım.
Günlerin içinde kayboldum her sabah her akşam her gece kafamın bir köşesi pes etme dedi bana.
Dört duvar içinde bir dünya söz, koca bir evren kadar sevgi biriktirdi bu kirli duvarlar temiz sevgime.
Yağmur yağdı ellerin ellerimde birleşti.Kaldırımlar o günün hüznüyle ıslandı saatlerce belki günlerce.
Kafamın içinde dönen ucube duygularımla tek başımayım,şu an haykırsam yankısı kalbime çarpar.
Sayfalarımda satırlarımda saklanan gerçeğin her kapağını açtığım şiire rastlaması ne acımasız.
Karmakarışık haldeyim..