Düşsel Sancı

 

https://youtu.be/sU2p6-EIRtk?si=n2UOPSEti1oY6cXg

Bu dünyanın yalanı çok. Bereketi karaya vurmuş gökyüzünün. Her bir yalan damlası içinde acı bir gerçeği saklamış. Yalan gözyaşlarımı, yağmur acımı gizlemiş. Ben sende hapsolduğumu söylersem, güneş doğmayı beklerken cesedini geceye satardı belki de. Gülüşümü çalan yıllar sanmıştım. Gönlüme sormadan günleri suçlamışım. Sen zannettiğim adamla kavga etmişim o akşam. Ezbere bildiğim yolları anlatmışım sana büyük bir hevesle. Sen dinledin mi beni sevgili? Yoksa söyleyeceklerinde boğulup beni oltanda mı tutuyordun? Duyduklarımı kelimelerime döksem, satırlarım intihar eder yine de seni kirletmezdi bana. Son kez kollarına veda ettiğimde keşkelerin diline düşmüştüm. Dualarım seni karşıma çıkardığında gerçeklere hakim olamadım. Ne kadın ne de adama sahiptin sen. Bense ikisinin de izlerini yaşatıyordum. Belki de ihanetti göz yaşlarımı silmemek. Sel olup boğsa seni bu yalnızlık, sokaklarda elimi tutamayışını hatırla. Çünkü içinde benden kalma hikayeler senden kalma efsaneler yaşar. Işıkları sönmüş binalar arasında fısıltılar ikimizi izlerken ben karanlıkta seni izlerdim. Şimdi ise hangi evin ışığı yansa, ruhum odasını taşlar kalbimi mucizelere muhtaç ettiği için.