Seferi

https://youtu.be/1Fn7czCmVwc?si=o1ZF83FFvK9BkI8S

Hasarlı sokaklar, intihara meyilli kaldırımlar ve yudum yudum kırıklara doluşmuş yağmur damlaları… Serçelerin sesinde yarının dedikodusunu dinliyorum. Kanatlarında birikmiş göç, zamanında uçulamamış şehirlerden kalma buruk bir hüzün… Aralarından nefesimi tutarak geçtim. Avuçlarımda akan kan yere damlayıp yağmura karışıyordu. Her damla kanda yanaklarımdan usul usul damlayan bir sessizlik vardı. Omuzlarımda dünün yorgunluğu adımlarımın bitmesi için yalvarıyordu. Köşeyi dönerken inleyen bir beden kulaklarımı karıncalandırmıştı. Bakmadım. Koştum. Peşimden beni takip eden bir kadın, ellerinde tuttuğu korkuyla bana yaklaşıyordu. Her gün çıktığım merdivenler başka sokaklara çıkmıştı sanki. Ellerimdeki kan yüzüme bulaşmış gözyaşlarımla karışmıştı. Durdum. İki gölgenin de durduğu o sokakta, gölgemi önüme alıp ona baktım. Gülüşünde aynı bilinçsiz kafa karışıklığı görüyordum. Elimi uzattığımda kadının korkakça ellerimizi birleştirdik. İçimize çektiğimiz şehrin kirli havası, ruhumda birikmiş tereddütlerim kadar ağırdı. Bırakmaması için yalvardığım gözlerim, kadına emanet edilmiş bir geçmişim gibiydi. Omuzlarımdaki ağırlıklar geçmişin tereddütleri iken ben geçmişi çamurlu ayaklarımla kaldırımlara sürmüşüm. Geçmişi sırtımda taşıdığımı sanarken, tahminlerle dolu geleceği ağırlık etmişim kendime. Belki bir Ankara ayazında bir meyhanenin önünde insanları izlerken sarhoş etmişim kendimi belki de kokusunu içime çekmişim anasonun unutturmuşum kendime ruhumu. Dipte birikmiş mesafeler, kireçlenmiş duvarlara çarpıyordu. Bıraktı elimi. Mucizeler sadece kitaplara ve senaryolardaki metinlere sığabilirdi dedi. Ateşi bulduğunda küllere şükretmek ve gerçeğin hep bir rüzgarda saklandığını unutmamak. Saçların her savrulduğunda yarın için attığım adımların yönünü küllere çevirmemek için hayallerini kitaplara sığdıramazsın. Gitti. Emanet ettiği dün ellerimdeki kanı temizleyecekti. Ve ben gölgemi geceleri yanımda taşıyıp sokak lambalarına satmayacaktım artık. Durağında beklediğim yol yatağımın altına attığım izmaritler gibi tekrar dudaklarıma değmeyecekti.