fırtına oldu ve dolu yağdı

https://www.youtube.com/watch?v=wgMwT2bwyDg

ruhum bedenime sırtını dönmüş yolun en keskin virajında beni uçurumdan atmıştı. benliğimdeki saygı gülümsememin imzasını taklit etmeyi öğrenmişti nasıl olsa. yaşardım bir şekilde. kesik kesik nefeslerimde birikmiş tecrübelerimi gökyüzüne emanet etmeye korkar olmuştum. ben burada olmak istemiyorum. 

satırlarıma sağır olmuşum, bir çift göz buralara uğramış. 

konuşmadım. konuşamadım.

boğazım kurudu ben konuşamadıkça. 

dalgalar yükseldi ben güneşi hayallerimde batırdım. gelecek nefesiyle bir fırtına çıkardı içime. kaygılarım derinlere indikçe ben kör oldum. geldiğim yollarda yine eski bir ben kendi içimde boğuluyorum. yollarda beleş anılarım ayaklarımın altına yapıştıkça ben yürüyemez oldum. kirli kaldırımların sokaklarında dağılmış üzüntülerim. duvarlarım ilk kez beni terk etti, ben geceleri kendime emanet ettim düşüncelerimi.

sevgimi

çokça benliğimi

kalbini tanımadığım bir elde buluştum. karlar okşadı ellerimizi. uzun zaman sonra sormadım kendime nereye gittiğimi belki de. kendi aynamı gördüm bir günlüğüne. rüzgara emanet edip uçurdum sayfalarımı kaydı esintilerin içinde. baharın açmadan solmuş yaprakları sözcüklerimin üzerine sinmişti oysa. açmayan çiçeklerim dallarımda yapışmış haldeydi

kokuyordu 

çokça veda kokuyordu

her şeye ve herkese