Kasıma Doğuşunu İzlemek

 Gülümsüyorsun. Karşımda. Geçmiş güzün etkileri yok artık. Heyecandan dilimde koşuşturan kelimelere yetişemiyor diye sadece gülümsemeni izleyebiliyorum. Mutluluğumdasın lakin gizlice varsın kalbimde. Kalemimde seni taşımanın sevinciyle ellerine bir şeyler tutuşturuyorum. Olmayacağını bildiğim bir hiçlikte sana doğru ilerliyorum aslında. Bakıp da görmediğin günlerin sözleriyle değerin artmış bende. Yokluğunla var etmişsin bu satırları. Hiç uğramadan kapıma mavi menekşeler bırakmış söz verdirtmişsin bana.İhtimallerde seni kovalarken uğramışsın buralara. Kendini tanımadığın bir emsal sanıp bana söylemişsin.Bir rüzgar gibi gözlerinin önünden esmişim ama kalbinin kapısını dahi çalma cesaretim olmamış. Sen seni bilmiyorken okumuş, gözlerimdeki damlaları sayamamışsın. Anlamamışsın, her cümlemde bu denizlerde ağlattığın dalgalarla boğuşmuşum. Kurduğum köprülerde yolunu değiştirmişsin. Mümkün değil beni anlaman. Ve yine mümkün değil ki söylemek sana gerçekleri. Karşına geçip bağıra bağıra susmakmış seni sevmek. Bir kıvılcımla çapraz ateşin içinde bırakmışsın çünkü beni.Şimdilerde ise ne yapraklar ne de yürüdüğümüz yollar ayırabildi beni senden.