Üç günlük dünyanın anlamsızlığı

Düzgün Hayaller Devrik Gerçekler:

Tozlu bir çukurun içinde arıyorum bugün eski günlerimi, belki kendimi belki seni.

Kazdıkça ellerime yapışan toprak tanelerini atamıyorum üzerimden bazen insan anılarıyla güç bulur.

Kirlendikçe daha çok alışıyorum yalnızlığa kimse sen gibi olamaz diye düşünüyorum bir kez daha.

Zaman akıyor, pek umursamıyorum sen zaten hiç gelmeyeceksin.

Geceye daha fazla karıştırıyorum aciz gözyaşlarımı. Karanlıkla birlikte görünmesin diye.

Bugün geldin belki varlığımı hissettin yalnızca bedenimi gördün ruhum sadece bende saklı kalsın.

Bir tabloya bakmak gibiydi bugün benim gördüklerim, hislerimi görebiliyor musun sevgili?

Hayat sadece bir yalandı, kafamın içindeki gerçekler olmasa belki yaşamama bile gerek kalmayacaktı.

Gökyüzü ağladı bugün, saatlerce bekledim, duygularım temizlenmedi hala.

Bir cümle bile aklıma gelmiyor şu lanet dönemde kafamı yine karıştırıyorsun!

Öyleyse sevgili,

Hayallerim miydi bu beni heveslendiren yoksa olmayan umutlarım mı?