Gün Bekliyor
Rengi olmayan bir zambaktım ben. Ruhlarımız, düşlerimde bir sokak lambasının altında karşılaşmaya başladığından bu yana, rengini kırmızı açmaya yemin etmişti. Gözlerimi yumduğumda boşluk, seni düşündüğümde denizler bile kırmızı görünüyordu bana. Sana yabancı olan ben, her gün senin için yolladığım mektupları adresini dahi bilmeyen güvercinlere emanet ediyordum. Rüyalarımın yolcusu, gerçeklerimde hiç gidemediğim diyarlarsın. Ellerimdeki kırmızı zambakları koyduğum vazonun suyunu her gün umutlarımla besliyorum. Bir taş plak arka planda hiç susmayan beklenen şarkı eşliğinde gözlerimi her yola baktığımda sarhoş ediyorum. Ben yıldızların parlaklığını bir dağda izlerken, sen şehrin ışıklarında yukarı baktığında karanlık olarak görüyorsun. Aynı gökyüzüne iki yabancı insanız aslında. Bilmiyorsun. Ben kimim, düşünmüyorsun. Sana karşılığını beklemediğim bir çek uzatıp aşkın piyangosuna galip olmayı bekliyorum. İçimde bir şehrin boş sokakları kadar tenha yolları, gözlerimde kalabalık bir sevda ordusu var. Gecenin aşkıyla yaşayan ben aynı güneşi selamlamak adına gökyüzünde bulut olmaya hazır bekliyor.
Yorumlar
Yorum Gönder